Forum parafian parafi Św. Patryka na warszawskim Gocławiu

As

W poniedziałek - 8 stycznia rozpoczęły się w naszej parafii rekolekcje ewangelizacyjne odnowy w Duchu Św.
Jest to nowość w naszej parafii. Odbędzie się cykl 10 spotkań w każdy poniedziałek, po wieczornym nabożeństwie. Każde spotkanie ma trwać około 2 godzin. Rekolekcje prowadzi Monika Wojciechowska.

We wczorajszym spotkaniu uczestniczyło około 50 osób (w tym 10 mężczyzn Embarassed

) Uczestnikami spotkania byli zazwyczaj najwierniejsi parafianie.
Monika omówiła stronę organizacyjną spotkań, były modlitwy do Ducha Św. i Apel Jasnogórski. Przydzielono też zagadnienia do rozważań przed następnym spotkaniem. Być może ktoś zechce się z nimi zapoznać, więc zamieszczam je w całości. oto one:

SENS ŻYCIA
1. Jest wiele wartości, które łudzą człowieka, jakoby miały mu zapewnić szczęście. Żadna jednak nie jest wstanie wypełnić człowieka tak, by mógł powiedzieć: jestem szczęśliwy, niczego mi już nie brak, niczego już nie potrzebuję.
Nagromadziłem też sobie srebra i złota,
i skarby królów i krain.
Nabyłem śpiewaków i śpiewaczki
oraz rozkosze synów ludzkich: kobiet wiele.
I stałem się większym i możniejszym niż wszyscy;
co byli przede mną w Jeruzalem;
w dodatku mądrość moja mi została.
Niczego też, czego oczy moje pragnęły,
nie odmówiłem im.
I przyjrzałem się wszystkim dziełom,
jakich dokonały moje ręce,
i trudowi, jaki sobie przy tym zadałem.
A oto: wszystko to marność i pogoń za wiatrem. (Koh 28-11)
2. Ciągle spotyka się ludzi, którzy chcą w jakiś sposób zabezpieczyć swój dorobek życiowy. Uciekają się do usług bankowych, wykupują dolary, złoto, przedmioty wartościowe itp. Jezus podaje ci najskuteczniejszą metodę:
Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól I rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą (gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną, bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje. (MI 6,19-21)
3. Krótkie, kruche i przemijające jest życie człowieka, Tylko Bóg trwa wiecznie i tylko On może zapewnić trwałość ludzkim wartościom, ludzkim dziełom.
Dni człowieka są jak trawa:
kwitnie jak kwiat na polu.
Ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma,
i miejsce, gdzie był, już go nie poznaje.
A łaskawość Pańska na wieki wobec Jego czcicieli,
a Jego sprawiedliwość nad synami synów;
nad tymi, którzy strzegą Jego przymierza
i pamiętają, by pełnić Jego przykazania. (Ps 103,15-1 Cool

4. Jako ludzie stwierdzamy w sobie między innymi takie pragnienia: - miłości, wielkiej trwalej przyjaźni, takiej, której nic nie zdoła zniszczyć; - pozostania w pamięci tych, których sami kochamy, pozostania w pamięci nawet wtedy, gdy umrzemy: - pozostawienia po sobie trwałego znaku (postawiony dom, przekazany dziecku dorobek, napisana książka itp.) Skąd biorą się w nas takie „pragnienia?
Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła na Świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci którzy do niego należą. (Mdr 2,23-24)
5. Życie i trwanie na wieki, które bierze się w nas z Boga, na „innych fundamentach stoi” niż nasze życie doczesne. Na nic, więc się zda nasze zatroskanie o życie. które wypływa jedynie z ludzkiej mądrości.
Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je. Cóż, bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać cały świat, a swoją duszę utracić? (Mk 8,35-36)
6. Ludzie wiążą swoją wielkość z tym, co posiadają, w co mogą się ubrać, w swoich umiejętnościach, w swojej urodzie, w stanowiskach, pozycji społecznej itp. Chrystus co innego mówi mi ° prawdziwej wielkości człowieka. Wyraża się ona w pokornej służbie innym.
To dążenie niech was ożywia;
ono też było w Chrystusie Jezusie.
On, istniejąc w postaci Bożej,
nie skorzystał ze sposobności.
aby na równi być z Bogiem.
lecz ogołocił samego siebie,
przyjąwszy postać sługi,
stawszy się podobnym do ludzi.
A w zewnętrznym przejawie uznany za człowieka
uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci –
„to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg Go nad wszystko i wywyższył
i darował Mu imię
ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa
zgięło się każde kolano
istot niebieskich I ziemskich, i podziemnych.
I aby wszelki Język wyznał,
że JEZUS CHRYSTUS JEST PANEM
ku chwale Boga Ojca. (Flp 2.5-11)
7. Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wieki. (Mt 20,25-2 Cool

PROPOZYCJA PRZEBIEGU MODLITWY OSOBISTEJ – czas około 15 minut
1) Uświadom sobie, że stoisz przed Bogiem, który ciebie kocha i teraz chce się z tobą spotkać i do ciebie mówić.
2) Podziękuj Mu za to i poproś Ducha Świętego, aby pomógł ci zrozumieć Słowo Boga.
3) Przeczytaj sobie notatki z katechezy, zastanów się, co dla ciebie jest szczególnie cenne, co trafiło do ciebie najbardziej, co ci trudno przyjąć, co jest niezrozumiale.
4) Przeczytaj fragment Pisma Świętego przeznaczony na dzisiejszy dzień. Zastanów się, jaką prawdę wraża, jak ta prawda ma się do ciebie, do twojego życia, do twoich problemów, do twojego stosunku do Boga, ludzi, samego siebie. Zauważ, jaką reakcję wzbudza W tobie to Słowo (przynosi nadzieję, radość, pokój, miłość, rodzi wdzięczność, budzi opór, bunt, zniechęcenie, lęk).
Możesz sobie zaznaczyć w tekście, podkreślić słowa, zdania, które do ciebie trafiają najbardziej.
5) Spróbuj odpowiedzieć Bogu na Jego Słowo. Powiedz Mu, co zrozumiałeś, podziękuj za to, Powiedz Mu, co czujesz. Twoja modlitwa noże mieć formę dziękczynienia, uwielbienia, przeproszenia, prośby.

As

Po rekolekcjach były spotkania i dyskusje w grupach. Niektóre uwieczniłem na fotografiach...

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

megi1

Asie przetnij połówkę zdjęcia tam gdzie ja jestem Smile

zostaw tylko ks. Smile

As

megi1

HEHEHE nie lubie siebie oglądać hehehe ale ..... co się robi dla ASA Smile

As

Temat do rozważań na drugiej katechezie rekolekcyjnej:

MIŁOŚĆ BOGA

1. Bóg jest miłością. Możesz poznać Boga i to jak bardzo ciebie kocha. On sam chce wejść z tobą w osobisty kontakt, pragnie cię przyjąć jako swoje dziecko Ukazuje ci to przez słowa proroka Jeremiasza:

Umieszczę swe prawo wgłębi ich jestestwa
i wypiszę na ich sercu.
I będę im Bogiem,
oni zaś będę Mi narodem
l nie będą się musieli wzajemnie pouczać
jeden mówiąc do drugiego: „Poznajcie Pana!”
Wszyscy, bowiem od najmniejszego do największego
poznają Mnie - wyrocznia Pana,
ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał. (Jr 31 ‚33-34)

2. Ja jestem dobrym pasterzem Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś „ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak i Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca- Zycie moje oddaję za owce. (J 10,1115)

3. Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam” On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciwko tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy i Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami? (Rz 8,31-34)

4. Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo. Zrodzeni jesteśmy z miłości Boga On pragnie, abyś „ty stał się do Niego podobny.

A wreszcie rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi! Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył. (Rdz 1,26-27)

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców,
księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz
i czym syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich,
chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,
złożyłeś wszystko pod jego stopy:
O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! (Ps 8,4nn)

5. On kocha Ciebie zawsze, nawet wtedy gdy byłeś od Niego daleko, gdy nie chciałeś Go poznać, gdy zagubiony zwątpiłeś w Niego On ciebie szukał

Któż z was, gdy ma sto owiec. a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną. bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. (Łk 15,4-6)

6. Bóg chce, abyś powierzył Mu swoje sprawy, chce wysłuchać twoich próśb.

Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzę. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo, gdy prosto rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ile bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą. (Mt 7.7-11)

7. Nie jesteś pyłem, który nie ma znaczenia we wszechświecie. Bóg ciebie wybrał ma wobec ciebie plan, pragnie, abyś stal się Jego przyjacielem w dziele odrodzenia świata:

Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi. (2 12.1-3)

Wysławiamy Cię. Ojcze święty, bo jesteś wielki i w mądrości, i w miłości stworzyłeś wszystkie swoje dzieła. Ty stworzyłeś człowieka na obraz i podobieństwo swoje powierzyłeś mu cały świat, aby służąc Tobie samemu jako Stwórcy, rządził wszelkim stworzeniem. A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo stracił Twoją przyjaźń, nie pozostawiłeś go pod władzą śmierci. W miłosierdziu swoim pospieszyłeś z pomocą wszystkim ludziom, aby Ciebie szukali i znaleźli. Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi i gdy oczekiwali zbawienia. pouczałeś ich przez proroków- Ojcze Święty, tak umiłowałeś świat, że gdy nadeszła pełnia czasów, zesłałeś nam Jednorodzonego Syna swego, aby nas zbawił. On to za sprawą Ducha Świętego stal się człowiekiem, narodził się z Maryi. Dziewicy, był do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu. Ubogim głosił dobrą nowinę o zbawieniu, jeńcom wyzwolenie. A smutnym radość. Aby wypełnić Twoje postanowienie, wydał się na śmierć krzyżową a zmartwychwstając zwyciężył śmierć i odnowił życie. Abyśmy już więcej me żyli dla siebie. lecz dla Tego, który za nas umarł i zmartwychwstał, zesłał On od Ciebie, Ojcze, jako pierwszy dar dla wierzących, Ducha Świętego, aby spełniając swoje dzieło na świecie, doprowadził go do pełnej świętości.

(z IV modlitwy eucharystycznej)

As

Przytoczone wyżej fragmenty Pisma Świętego - to tematy do
osobistych rozważań, zadane jako praca domowa. Tylko jeden fragment należy rozważać w danym dniu, a jest ich siedem. Swoje przemyślenia ( co Bóg powiedział nam w ty fragmencie, co ja o tym myślę, jaki jest mój pogląd) bedą omawiane na kolejnych spotkaniach w już utworzonych grupach dzielenia.

Ja jestem w tzw. grupie męskiej. Animatorem jest Włodek, a uczestniczy także Leszek, Kazimierz, Krzysztof, Tadeusz i Janusz.

Przyznam, że jestem pierwszy raz uczestnikiem takich rekolekcji.

prafianka 50 · Gość

Ja też pierwszy raz. Czułam bardzo silny wewnętrzny przymus lecz obawiałam się czy się nie zniechęcę, a teraz jestem... no właśnie, trudno to określić, albo strach. Czuję, że radość rozsadza mnie od środka i jednocześnie obawiam się, czy to nie minie. Narazie poruszam się trochę niezdarnie i może tak ma być? Trafiłam do Moniki, w grupie są dwie Ele, Ania, Basia i Ala.

megi1

Nieraz ,, wewnętrzny przymus,, jest potrzeby aby stanąć przez chwile i zastanowić się nad swoim życiem. Trzeba pamiętać że radość jest ale w pewnym momecie może się skończyć ,trawać to dojrzewać wewnętrznie Smile

niezależnie od naszych nastrojów uczuciowych. Pozdrawiam wszystkich serdecznie i życze obfitych owoców tych rekolekcji Smile

Marek · Gość

Drogi Asie ,

jestem Ci ogromnie wdzięczny za to co czynisz bo dzięki temu wielu nieobecnych (miedzy innymi i ja), może trochę inaczej, ma mozliwość uczestniczyć w tych rekolakcjach. Proszę Was, którzy uczestniczycie w tych rekolekcja obejmijcie modlitwą takie istotki.
Z góry dziękuję

As

Marek · Gość

Kochani,

W ostatni weekend (dokładnie 20 i 21.01.2007) odbył się w Ostrołęce już IV Kongres Charyzmatyczny Odnowy w Duchu Świętym, było super (o ile dobrz pamiętam zdjęcia z poprzedniego są na stronie parafilnej Patryka).
Sorry, że zapomniałem wcześniej o tym napisać, ale ponieważ jest on co roku o tej samej porze, już dziś zapraszam na następny. Wielkie przeżycie - uczta duchowa zagwarantowana.

Trochę się spóźniłem z tą wiadomością, ale może za rok będzie lepiej.

parafianka 50 · Gość

Drogi Asie, czy nie "przeskoczyłeś" przypadkiem jednego tematu? Z ostatniej katechezy mam materiały pt. "Jezus Zbawicielem" (lub mniej więcej tak). Przyznaj no się.
A może to ja mam coś nie teges?
Pozdrowienia.

As

Włodzimierz · Gość

Słowa na bieżący tydzień:
Rz 7,18-24
1J 1,8-9
Syr 15,11-17
Ef 6,12
Łk 7,21-23
Mt 4,2-10
Rz 4,2-5
Rz 3,23-24
Te czytania wyrażają główne myśli katechezy o Jezusie-Zbawicielu:
Każdy człowiek jest grzeszny, nie wyłaczając mnie samego. Grzechem niszczę sam siebie, doświadczam też bólu przez grzech inych ludzi. Przyczyną grzechu są moje słabości, ale także działanie szatana, który stara się zniszczyć szczęście człowieka. Tylko Jezus zwyciężył szatana i grzech. Nie ma sensu szukać zbawienia - wyzwolenia od grzechu - w żaden inny sposób, jak tylko uwierzyć w Niego i przyjąć to, co uczynił dla każdego z nas.
Czytając te fragmenty z Pisma zadajmy sobie pytania:
W jaki sposób dotychczas dążyłem do szczęścia, w czym upatrywałem możliwość zbawienia? Czy nie próbowałem różnymi sposobami "zbawić sam siebie"?
Co jest moim bólem, moją największą słabością, moim głęboko zakorzenionym grzechem?
Czy widzę potrzebę przyjścia do Jezusa, powiedzenia Mu: "Panie, ratuj, bo zginę bez Ciebie!"?