Forum parafian parafi Św. Patryka na warszawskim Gocławiu

As

Kontrowersyjna "Ewangelia Judasza"

Wg włoskiej agencji Ansa na Wielkanoc ukaże się tekst nazywany „Ewangelią Judasza”. Teologowie obawiają się, że publikacja ta może wypaczyć obraz ucznia – zdrajcy Jezusa.

Rękopis pochodzący z III-IV w. odnaleziono w latach 50-tych XX wieku w Egipcie. Jest on napisany w języku koptyjskim – jednej z późnych odmian języka egipskiego używanej przez egipskich chrześcijan. Badacze podkreślają, że termin „Ewangelia Judasza” jest terminem umownym, bo tekst nie został napisany przez samego ucznia Chrystusa, ale przez jego czcicieli, jest więc raczej „Ewangelią według Judasza”.

Współcześni teologowie uważają, że tekst Judaszowej ewangelii napisali ludzie będący w opozycji do wczesnochrześcijańskiego Kościoła. Judasz przedstawiony jest w niej jako bohater, któremu zdradę Jezusa nakazała „wyższa boska siła”. Jest on więc zasadniczą częścią boskiego planu, bez którego Chrystus nie mógłby odkupić ludzkości przez swoje ukrzyżowanie.

W mediach pojawiły się opinie, że tekst „Ewangelii Judasza” jest swoistą rehabilitacją dotąd wzgardzonego ucznia – Watykan zaprzecza jednak takiej interpretacji dzieła. Według włoskich teologów ukazanie się „Ewangelii Judasza” może zniekształcić prawdę Nowego Testamentu, ale dokument ten nie ma żadnego znaczenia teologicznego, sprowokuje jednak do pytań o rolę Judasza w historii Chrystusa.

Katolicki pisarz Vittorio Messori w wywiadzie dla dziennika „La Stampa” podkreśla podstawową różnicę miedzy tekstem ewangelii Judasza a Biblią: kwestię przebaczenia. Według Biblii Jezus i Judasz po zdradzie nie spotykają się więcej i nękany wyrzutami sumienia Judasz popełnia samobójstwo – żaden z czterech ewangelistów nie napisał nic o darowaniu mu winy przez Chrystusa. W „Ewangelii według Judasza” Jezus wzywa do siebie zdrajcę, przebacza mu i odsyła na pustynię.

Czy ten tekst datowany na III w. p.n.Ch. ma być szalenie odkrywczy? Te wieczne wyważania otwartych drzwi, to namiętne szukanie utajonych prawd, ta pogoń za sensacją.
Czyżby nikt nie słyszał o gnostykach o manicheiżmie, paulicjaniżmie, bogomiliżmie, katarach czy chłystach? A wszystko w trosce o prawdę! I koniecznie z bardzo naukowym zadęciem! Wspomnijmy słowa Jana Pawła II, "pytanie brzmi: - nie co jest prawdą, lecz KTO jest prawdą!

As

Kim był Judasz?
- Mój tekst z 20.07.2004 r., napisany w księdze gości naszej strony parafialnej. Sądzę, że obecnie można go przypomnieć.

To grecka forma rozpowszechnionego w Judei imienia Juda czyli „godny czci”. Miał przydomek Iskariota - wywodzący się od słów Ish Kerioth, czyli „człowiek z Keriothu”, małej mieściny w południowej Judei.

Jedni historycy twierdzą, że Judasz należał do Zelotów, walczących o wyzwolenie kraju spod panowania Rzymu. Był Sykariuszem (od słowa sicarii – sztylet), czyli nożownikiem. Sykariusze wykonywali wyroki śmierci na tych, co kolaborowali z Rzymianami. Najczęściej zbliżali się w tłumie do upatrzonej ofiary, wbijali w nią sztylet i oddalali się niezauważeni.

Według innych badaczy przeszłości przydomek Judasza mógł wywodzić się od słowa „sikari” – wyzwoliciel. To sugeruje, że nie był zwyczajnym Zelotą i nożownikiem, lecz jednym z przywódców organizacji.

Na dwunastu Apostołów wybranych przez Jezusa jedenastu było Galilejczykami, tylko Judasz pochodził z Judei. Judejczycy uważali się za lepszych od innych mieszkańców prowincji. Judasz jako jedyny z apostołów umiał czytać i pisać, poza tym był niezłym – używając dzisiejszego określenia – biznesmenem. Dlatego pełnił funkcję skarbnika apostołów. Wg. Ewangelii św. Jana, Judasz niegodnie wykorzystywał swoje stanowisko. „Był złodziejem i mając sakiewkę, sprzeniewierzał to, co do niej wkładano”. Miłość do pieniędzy miała też być powodem jego zdrady.

Suma, którą wręczyli judaszowi kapłani, nie była wygórowana - dzisiaj około 10 dolarów. Trzydzieści srebrników płacił właściciel osła, jeśli jego zwierzę zabiło cudzego niewolnika.

Judasz żałował zdrady. Udał się do kapłanów i rzucił im pieniądze. Dlaczego tak postąpił?
Niektórzy twierdzą, że pragnął, aby kapłani oczyścili go z winy za przelaną krew Jezusa. Jednak kapłani powiedzieli mu, że „To twój problem”. Nie przyjęli tych pieniędzy, były one nieczyste, skażone winą.

Za te srebrniki kupiono pole pod Jerozolimą, które nazwano Hakeldama (Pole Krwi) i urządzono cmentarz dla innowierców (ludzi nieczystych).
A Judasz?
Poszedł za miasto i powiesił się. Taki jest zapis w Ewangelii św. Mateusza. W Dziejach Apostolskich znajduje się inna wersja: Judasz rzucił się w przepaść, albo wg innego tłumaczenia – spuchł, potem jego ciało pękło i wypadły zeń wnętrzności.

Rozbieżności najlepiej wytłumaczyć następująco: Judasz powiesił się na drzewie rosnącym nad przepaścią. Sznur zerwał się (albo złamała gałąź) i samobójca spadł w przepaść.

Koras · Gość

jak no zacnie ks.prałat przytoczył słowa biskupa Pieronka "Ktoś na świeta robi poprostu kasę..." wydaje mi sie ze taki byl cel, w dzisiejszej dopie potegi mediow i ogolnie kontroli i szukania sensacji, ale wkoncu bog dal wybor i ten wybor trzeba uszanowac kazdy moze wierzyc w co uwaza za stosowne. Ale niestety dzisiaj wiekszy glos i narzucenie jakiejs propagandy maja ludzie bogaci. Co na to mowi pismo ? Uwazajcie na faluszywych prorokow...

As

Ks. prof. Hryniewicz: To nie jest zagrożenie

To wyzwanie dla chrześcijaństwa, ale nie sądzę, żeby ewangelia Judasza stanowiła jakieś zagrożenie - tak dla Gazety Wyborczej skomentował opublikowanie przekładu "Ewangelii Judasza".
To lektura pouczająca, dla wielu fascynująca, a niektórych nawet może szokować, bo to w końcu ewangelia zdrajcy! Co to za Dobra Nowina od zdrajcy - mógłby ktoś zapytać? - zastanawia sie ks. Hryniewicz.

Zwraca uwagę, w jaki sposób tekst apokryfu traktuje nauczanie Kościoła:

- Tekst wywraca zupełnie teologię chrześcijańską, stawia na głowie całą doktrynę. Oto czytamy, że przywódcy chrześcijańscy są ślepi na prawdę i ona zostaje objawiona tylko Judaszowi. Jest też dużo krytyki apostołów i ortodoksyjnego chrześcijaństwa.

Jezus śmieje się ze słabości uczniów, tego nie ma w kanonicznych tekstach Kościoła -zwraca uwagę uwagę ks. Hryniewicz. - A sam Judasz, którego postać przyczyniła się do pogłębienia antysemityzmu wśród chrześcijan, zostaje przedstawiony jako wzorzec ucznia Jezusa.

Czy to rehabilitacja Judasza? - pyta naukowiec. - Na pewno warto spojrzeć na niego w tym jakże odmiennym świetle. To wyzwanie dla chrześcijaństwa, ale nie sądzę, żeby ewangelia Judasza stanowiła jakieś zagrożenie.

Zdaniem ks. Hryniewicza ludzie powinni jednak przeczytać upubliczniany właśnie apokryf.

Napis w języku koptyjskim, oznaczający słowo „Judasz”, pochodzący z jedynej znanej zachowanej kopii Ewangelii Judasza

Bogdan Ciechomski · Gość

Też nie wydaje mi się żeby ewangelia Judasza była zagrożeniem. Głównie że się o niej nie mówi